Wiejeeee

Bo to nie tak, że porzuciłam blogowanie. Nie! Czasami aż mnie rwie do aparatu. Robię jakieś zdjęcia, przewalam na laptopa, patrze i jest źle. Niestety mamy wrzesień i pogoda jest jaka jest, czyli jej nie ma... dziś z Zośką wyjątkowo mi się udało.
Tak czy siak wszyscy stęsknieni Zofii mogą sobie teraz na nią popatrzeć (bo jest śliczna nie ma co :)
Zapraszam.

najgorsze ze wszystkich zdjęc sesji, ale
wprowadzenie musi być :D

Z: Wyjdę zobacze co na dworze...

Z: Uuuu... Zimno i wieje...

Z: O tu się schowam. Tu. Nie jest zbyt wygodnie..

Z: Może jakoś tak...

Z: E tam. szyja mi ścierpła.

Z: Wieje, zimno, ścierpła mi szyja.

Słowem- wracam do domu..

Z: Ja wrócę, to już nie pomyślałam. ..

Buu. Za wysoko.

 

 

NIe martwcie się  w końcu się nad

Zochą zlitowałam i pomogłam jej

pszejść przez ten cholerny próg...

 

See you !